Akheron Masası

**

Arkadaşların zorlamalarıyla Paris'e gelmiştim.Bahaneyle Fransa'yı da
görürdüm.Neyse,yolculuktan sonra mükemmel mimarisi ile Eyfel Kulesi
karşımdaydı.Televizyon veya fotoğraflardan görüldüğünden daha
güzelmiş.Dediklerine göre,Eyfel Kulesi'ndeki Balo Salonu'ndaymış.Çıktım baktım.Gelin ve Damat dışında kimse yoktu.

''Yediler mi lan beni?Yeminle yediler.Ya da bu ikisi prova yapıyo' da ben mi erken geldim.Saklanıyorlar..Yok be..Olamaz.Nereye saklanacaklar demir yığını..'' bunu söylerken Kule'nin üstüne bakıyordum.

''... yok yok kesin yediler.Paranoyak oldum çıktım.Neyse,masaya oturalım bari.Şimdi deli sanacaklar.'' dedim ve oturdum.Müzik,dans müziğiydi.Ayağımla eşlik ediyordum ki gelin-damat ikilisi oturmadı,geziyorlardı ve Korunma Bilgileri Profesörü geldi.Kimseyle konuşabilme şansım olmadığı için,kendimle konuştum.

''Bence gelen olmaz.En azından bizim masaya.Neden geldim ki?Şimdi,dans edemem bir,kiminle tanışıp kaynaşıcam?Herkesi tanıyorum.Büyüklerden elbette.Puff...Ben erken geldim evet evet.Erken geldim.Oh en azından kavga mavga çıkmaz.Çıkarsa,gelini kapmaya çalışanlar arasında olur ehe ehe.'' Kendi kendime konuşup gülüyordum.Ben bir deliydim.Ve bu,beni rahatsız etmiyor.Gelin hanım,ortalıkta dolanıyor,gülüşüyor konuşuyordu.

''Sıkıldım.Acaba sokaklarda falan mı dolansam?Aman,kaybolur maybolurum..Yok yaa..Kule'nin tepesini kaybedene kadar gezmem herhalde?..Demir yığınını gördükçe ona doğru ilerlerim olur biter.Ama azıcık daha oturup,enerji toplayayım.Sanki çok enerji harcadım da.Neyse.''

Ben,cidden deliydim.Asosyal biri olduğum doğru sayılabilirdi.Oturdum ve yaptığım işe,müziğe eşliğe devam ettim.

Profesörlerden önce öğrencilerimi ziyaret etmemin en doğrusu olduğunu düşündüm. Akheron binasının masasından başlayıp teker teker ilerlemeliydim. Gelinliğimin eteğini kaldırarak yürümeye çalıştım. Ne kadar zordu gelinlikle yürümek. Özelliklede topuklu ayakkabılarla... Adımlarımı hızlandırarak masaya yaklaştım. Sadece Boyd görünüyordu. Yanına gelerek sandalyeye oturdum. Beni görmezden gelmiş gibiydi. Çok dalgındı ve üzgün görünüyordu.

''Merhaba canım. Eğlenmiyor gibisin. Bir sorun mu var?''

Boyd'a meraklı gözlerle baktım. Benimle konuşmasını umuyordum. Kafamı çevirerek dans pistine baktım. Hala bir çok öğrenci ve yetişkin dans ediyordu. Ne kadar da mutlu görünüyorlardı. Onların mutlu olması beni de mutlu ediyordu. Gülümseyerek Boyd'a döndüm. Konuşmasını bekledim.

''Hayır Profesör.Kendi kendime konuşuyordum sadece.'Erken mi geldim 'diye.Profesör Phoenix,pek misafirleriyle ilgili değil gibi.''

Boyd sonunda konuşmuştu. Söylediklerini duyunca haklı olduğunu hissettim. Gerçektende John neredeydi? Hiç bir yerde görünmüyordu. Gülen yüzümün bir anda sararıp kötüleştiğini hissettim.

''Haklısın Boyd. Bugün John'un nesi var bilmiyorum. Aslında şimdi nerede olduğunuda bilmiyorum.''

diyerek Boyd'un yüzüne baktım. Bana öcüymüşüm, onu öldürecekmişim gibi bakıyordu. Boyd zaten her zaman değişikti. Ne zaman ne yapacağı hiç belli olmuyordu. Bir şeyler düşünüyordu ama ne? Kötü mü görünüyordum acaba?

''Siz neler yapıyorsunuz Profesör?Öğrencilerden pek ilgi yok galiba?''

Sonunda düşüncelerinden sıyrılmıştı. Sorduğu soru açık sözlüydü. Bu öğrenciler nasıl bu kadar cesaretli olabiliyorlardı. Aklım almıyordu. Ne yani daha düzgün söylese olmaz mıydı? Pat diye söylenir miydi bu?

''Düğün telaşı işte. Ne yapabilirim ki? Biraz seninle konuşmak istedim. Ah... Evet öğrenciler... Bilmiyorum neden kimsenin olmadığını. Sıkılıyorsun galiba, eğer sıkılıyorsan yanımda gelebilirsin, gerçekten''

Diyerek gülümsedim. O da gülümsüyordu. Üzgünlüğüm bir anda yok olmuştu. Şimdi yapmam gereken onun konuşmasını beklemekti.

Profesör bir teklifte bulundu.

''Yok hayır,teşekkürler.Ben gayet iyiyim.Düşünüyorum ben.Yani,pek çok şeyi.Kendi kendime konuşmak,iyi geliyor.Geleceği göremem ama,yapabileceklerimi belirleyebilirim.Konuşabileceğim pek kişi yok.İçime kapanık biriyim.Asosyal biriyim.Ehe ehe.Neyse Profesör,siz arkadaşlarınızı bekletmeyin.Konuşacak şeyleri vardır.Hem Profesör Black (Müdür.) bir derse girerken,siz niye girmiyorsunuz?Gerçi derslere girmek sıkıcı.Bana göre.Bir profesör olarak elbette.Afedersiniz,çok konuştum sanırım.Ehe ehe.Düğün için güzel yer seçmişsiniz.Ama cidden,Profesör Phoenix,fazla soğuk davranıyor.Bu benim yorumum tabii.Sizinkini bilemem.''

Çenem düşmüştü.Her konuşmadaki gibi.Bu,insanların canını sıkardı hep..

Balo salonunun girişinden sonra kısa bir kaç adımla Akheron masasına gelmiştim.Balodaki gibi burda da pek kimse yoktu.Ama balo salonunun büyüleyici olduğu inkar edilemez bir gerçekti.Gözlerim hala abimi arıyordu ama görememiştim.Salonda ailemden sadece Henry yi görüyordum.Ah evet birde müdür yardımcımız Rosepery artık oda aileden biriydi.Gerçekten ilginç bir durumdu.Etrafıma bakınarak Akheron masasında bir yere oturdum.Masada Akheron binasından sadece bir kişi vardı.Okul daha ynei açıldığından çoğu kişiyi tanımıyordum masadaki kişinin yanına giderek
-Selam ben Jake Sentinus Phoenix.Ama bana sadece Jake demen yeterli.Damat olan Profesör Phoenix in kardeşiyim
demiştim gülümseyerek.

Anakin tek başın Eiffel kulesine gitmişti Balo salonuna girmişti Çok Kalabalık ve gürültülüydü Akheron Masasına gidip oturdu.Masa tahtadan kahverenginden yapılmıştı eskiye benziyordu Damadı tanıyordu sadece etrafta kimseyi tanımıyordu herkes muhabbet ediyordu Anakin'in Kulakları ve başı ağrımıştı masadan kalkarak ses gelmeyen bir yere gidip duvara yaslandı herkesin suratında gülümseme vardı