Olay başlar ...

Konu: Olay başlar ... Cuma Ağus. 28, 2009 4:54 pm

C

Annemin bir işe sahip olmaması ve babamın emekliye ayrılmasının sebebiyle zor günler bizi beklemeye koyulmuştu. Ve benim bir anda ortaya ıkan bu okul olayımla ailem iyicene gerilmişti. Bana para yetiştirme dertlerine düşmüş bir hale gelmişlerdi. Onları bu halde görmek, içimdeki tüm karanlığın yerine bir borçlanma duygusu yaratmıştı. Onları gerçekten seviyordum ve asla üzülmelerini ya da sıkıntıya düşmelerine dayanamazdım.

Okula daha kayıt olamam bana yeterince büyük bir dert gibi gözüküyordu. Ve kalacak bir yerimin olmaması da. Bu yüzden hemen bir iş bulmalıydım, yoksa sokaklara düşmüş evsiz biri olup çıkabilirdim. Peki ama iş nerede ? El ilanlarına bakmak için kendinden eminsiz adımlarımla birlikte bir gazete bayîsine doğru yöneldim. Bayînin önüne geldiğimde cebimden çıkan son bozuklukla gazeteyi satın aldım ve karşı kaldırımda bulunan parka geçerek bir banka oturdum. Etrafta koşuşturan minik çocukların sevinçli kahkalarıyla birlikte iş ilanları sayfasına bakınmaya devam ederken bir anda içimi kaplayan bir boşluk hissiyle gazeti yanıbaşıma koydum ve henüz altı - yedi yaşlarında olan bir kız çocuğuna gözlerim takılı kaldı. Nedenini bilmediğim bir şekilde o yıllarımı hatırlamak istedim fakat yapamadım. İlk defa küçüklük dönemlerimi hatırlamak istemiştim oysaki, pekii neden hatırlayamamıştım ?!

Bir anlık moral bozuntumu kenara atarak sol elimle gazeteyi tekrar kavradım. Yeterince derdim vardı, kafamı bir de ona yormak istemiyordum. İlanlara göz gezdirdikçe ümidimi kaybetmeye başlamışken bir Cafe'de kasiyer arandığına dair bir ilan gördüm. Ve gazeteyi rulo yapıp sağ elimle kavrayarak ilanda verilen adrese gidebilmek için otobüslerin kalktığı durağa ilerledim ...

Y

Issız ve karanlığın ön plânda olduğu bu yerde, gücümü çok rahat kullanabileceğimi fark etmiştim. Fakat normal biri gibi yürümeye alışık olduğum için bunu umursamadan Baffin Nargile Cafe'ye doğru ilerlemeye başladım. Fakat bu Cafe nerdeydi?

-

Pardon! Baffin Nargile Cafe nerede ?

-

Kör müsün. Şu anda tam önündesin.

-

Ouch...

Bakan körlüğüm yine üzerimdeydi. Fakat rezil olmuştum, en çok buna yanıyordum. Başımı hafifçe yukarı kaldırdığımda Baffin Nargile Cafe tabelasını görebilirdim. Dertler öylesine üst üste gelmişti ki, bunu kaldıramayıp başım aşağıda yürümeye başlamışım meğer.

Cafeden içeri girdiğimde kapıdan geldiğim hemen belli olmuştu. Zil sesi ... Nefret ediyordum! Sessizliği bozuyordu. Kasaya doğru baktığımda kimseyi görememiştim. Acaba kapalı mı diye düşünsem de , kapıda açık olduğuna dair bir kart vardı.

-

Selam. İş başvurusu için gelmiştim !..

Konu: Geri: Olay başlar ... Cuma Ağus. 28, 2009 5:09 pm

Cafem daha yeni açılmıştı yeni yeni ismi duyulordu. Yerini ben şeçmiştim biraz kötü yer şeçmiş olabilirdim ama yinede şeçtiğim yerden gurur duyuyordum, burada bulunan tek nargile cafe benimdi. Bir kaç eleman almıştım işe ama bunlar yetersizdi daha aşçı olmak isteyen yok zaten kim olmak isterdiki dışarda o kadar güzellik varken burada aşçılık yapmak istemiceklerini düşünüyordum. Bunda haklımıydım bilmiyorum ama kendime göre haklıydım.

Kasada oturmuş müşteri gelmesini yada iş başvurusu yapmak için birilerini gelmesi beklerken saat baya geç olmuştu ama dükkanı bu saatte kapatamazdım en iyisi birazdaha beklemekti. Buradaki sisten bu kafenin tabelasını görmek bile güçtü tabi bir özel gücün yoksa. Burada beklemekten sıkılmaya başlamıştım.

Kafamı kapıya çevirdim ve içeriye güzel bir kız gelmişti bu yüz bana tanıdık geliyordu ama bir türlü çıkaramıyordum. Genç kız kararlı adımlarla kasaya doğru yani benim yanıma gliyordu sanırım iş başvurusunda bulunacaktı.

"Selam. İş başvurusu için gelmiştim !.."

Dediğim çıkmıştı bu güzel kız iş başvurusu için gelmişti, acaba nerede çalıştıracaktım onu hemen cevap verdim.

"Selam! İş başvurusu demek, nerede çalışmak istersin?"

Konu: Geri: Olay başlar ... Cuma Ağus. 28, 2009 5:21 pm

Ç

" Selam! İş başvurusu demek, nerede çalışmak istersin? " Daha az önce ne olarak çalışacağımı bilirken bir anda beynimde olan bir kaç görüntü olduğum yere çakılmamı sağlamıştı. Beyin patlaması yaşamıştım adeta. Koridoru geniş olan bir yerde, sevinç kahkahaları arasında gizli bir yere saklandığımı görmüştüm. Ve birinin bana seslendiğini duymuştum. Bir erkek sesiydi. Fakat kişinin yüzünü göremeden bir anda kendime gelmiştim.

" Kasiyer olarak mümkünse! " Bu kibarlıkta neydi böyle, ilk defa kendimi bu kadar nazik hissetmiştim. Ee, tabi kim benim kadar derde düşse boyun eğen olmak zorunda kalırdı. Acaba bu geceyi nerde geçirecektim?

" Gurrr.. " Bir anda utancımdan kızarıvermiştim, midem bana küçük bir oyun oynamış ve guruldamaya başlamıştı. İş görüşmesi sırasında olacak şey miydi şimdi bu?!

A

Konu: Geri: Olay başlar ... Cuma Ağus. 28, 2009 5:32 pm

Kız biraz dalgındı sanki ama en sonunda cevabımı alabilmiştim.

"Kasiyer olarak mümkünse! " Böyle kibar birini ilk kez görüyordum doğrusu, böyle birini işe almıcamda kimi işe alacam tamda yerini istemiş kasiyer olarak çalışacaktı benim gibi biri kasiyerlik yapamıcağına göre bu kızı almalıydım işe ama birazdaha emin olmak istedim kızı birazdaha süzdüm tanıdık biriydi ama kim onu bir türlü hatırlamıyordum.

Şimdi bunları bir kenara bırakıp kızı işe almalıyım diye düşünürken "Gurrr.. " diyebir ses geldi ama dışardan gelmiştir diye aldırmadım kıza dönerek

"İşe alındın güzel kız!" bendede birden kibarlık oluşmuştu ama neden beni bu kıza kibar davran diye sanki zorluyorlardı ama bunu bende bunu anlamış değildim.

Bu arada kızı dahada iyi tanımak lazımdı, "Sizi daha iyi tanımak istiorum. çalışanlarım hakkında bilgim olmak zorunda. bu sırada soğuk bişiler içmek istermiydin ? "diye sordum kıza.

Konu: Geri: Olay başlar ... Paz Ağus. 30, 2009 10:09 am

İşe alınmamın ardından yüzümde oluşan bir tebessüm, özgüvenimin yerine gelmesini sağlamıştı.

" Sizi daha iyi tanımak istiorum. çalışanlarım hakkında bilgim olmak zorunda. bu sırada soğuk bişiler içmek istermiydin ? " Diyen dükkanın sahibinin kibarlığı, tıpkı benim nezaketimde olduğu gibi şaşırmama neden olmuştu. Oysa ki, dış görünümden pek böyle birisine benzemiyordu. Uslanmaz, umursamaz biri olduğunu sanmıştım ki, sorumluluk sahibi birisi çıktı. En azından şimdilik bu kadarını anlamıştım ...

" Sıcak bir şeyler olsa daha iyi olur. Bir fincan kahveye hayır demem doğrusu. " Yasak Kasaba'nın karanlığı benim için rahat bir ortam olsa da, istem dışı içimin ürpermesine neden olmuştu.

Ama yine de burayı sevmiştim. Gücüm için ideal bir bölgeydi...