Karanlık bir yürüyüş

Carcys insanlarla gerekmedikçe pek bir arada bulunmaz,bulunsada olur olmaz çok konuşmazdı.Gereksiz yere çok konuşanlardan da hoşlanmazdı.İnsanların başına ne gelirse ağızlarından çıkan sözlerden geldiğini düşünürdü..
Çıkıp nereye gittiğini bilmeksizin yürümeye başlamıştı.Bir süre sonra geldiği bu yer hoşuna gitmiş ve temposunu iyice düşürmüştü. Gözlerden uzak,sessiz ve karanlık bir yol..
Dimdik ve nazik,gözleri karşısına bakar şekilde ilerlerken hem orada hemde düşüncelerindeydi..Ve her zamanki gibi düşündüğü tek bir şeyde.Amaçları uğruna Norveçteki sevdiği yaşantısını bırakıp buraya gelmişti..Dünyayı katlanılmaz hale getiren insanlar için burayı karanlık bir cehennem yapıp onların kör gözlerinin karanlıkta yanarak açılmasını sağlamak istiyordu..Bu amaç uğrunda hayatı son bulmazsa öleceği yerinde buzlar arasında kurmuş olduğu yaşantısı olmasını diliyordu.. Kaşlarını çattı ve ölmeye hiç niyeti olmadığını düşündü..Zeki olmayan bir düşmana vaktini bile harcamazdı.. planlarına geri döndü ve sakin adımlarla yürümeye devam etti..Rüzgar seveceği gibi baya serindi ve uzun saçlarını arkaya doğru estiriyordu..